دعای روز بیست و پنجم ماه مبارک رمضان
روز بیست و پنجم؛ خداوندا، تو خود فرموده ای – و سخنت به حق و وعده ات راست است – که: (احسان خدا را از او درخواست کنید که همانا خداوند نسبت به شما مهربان است.) و این از صفات تو نیست – ای سرور و مولای من – که به درخواست فرمان دهی و از عطا و بخشش دریغ ورزی؛ ( نه) تو با لطفت به ساکنان قلمرو ات عطا ها می فرمایی و با دلسوزی و مهربانی به آنان عنایت می نمایی.
خدایا، مرا در خردسالی به دامان نعمت و احسانت پرورانیدی و در بزرگ سالی، نام دارم کردی. پس ای آن که مرا با احسان و فضل و نعمتش دردنیا پرورش داد و در سرای دیگر، به عفو و کرم خویش اشارت فرمود، ای مولای من، شناخت من (از) تو راهنمای من به سوی توست و دوستی ام نسبت به تو میانجی من در پیشگاهت. من با این راهنما، به راهنمایی ات مطمئن و هم بدین واسطه، به میانجیگری ات آسوده خاطرم.
مولایم! تو را با زبانم که بر اثر گناه لال شده است می خوانم. پروردگارا! با آن دل با تو راز و نیاز می کنم که خطا آن را به تباهی کشانده است. خدایا ! تو را با ترس و شوق و امید و هراس می خوانم.
دعای روز بیست و پنجم ماه رمضان
در دعای روز بیست و پنجم ماه مبارک رمضان می خوانیم: «اللهمّ اجْعَلْنی فیهِ محبّاً لأوْلیائِکَ ومُعادیاً لأعْدائِکَ مُسْتَنّاً بِسُنّةِ خاتَمِ انْبیائِکَ یا عاصِمَ قُلوبِ النّبییّن».
«خداوندا مرا در این روز محب دوستانت ودشمن دشمنانت قرار ده و در راه و روش به طریقه و سنت خاتم پیغمبرانت بدار، ای نگهدارنده دلهای پیغمبران».
شرح دعای روز بیست پنجم ماه رمضان
مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی در شرح فراز نخست دعای روز بیست و پنجم ماه مبارک رمضان تأکید می کند: حدیث داریم که به حقیقت ایمان نمی رسید مگر اینکه نزدیک ترین خویشان خود را برای خدا دوست نداشته باشید چون متدین نیست و دورترین افراد را برای اینکه مؤمن است، دوست داشته باشید.
وی در ادامه با اشاره به حدیثی از امام پنجم شیعیان تأکید می کند: همچنین امام محمدباقر(ع) به شخصی فرمودند: إذا أرَدْتَ أنْ تَعْلَمَ أنَّ فیکَ خَیْراً، فَانْظُرْ إلی قَلْبِکَ فَإنْ کانَ یُحِبُّ أهْلَ طاعَةِ اللّهِ وَ یُبْغِضُ أهْلَ مَعْصِیَتِهِ فَفیکَ خَیْرٌ; وَاللّهُ یُحِبُّک، وَ إذا کانَ یُبْغِضُ أهْلَ طاعَةِ اللّهِ وَ یُحِبّ أهْلَ مَعْصِیَتِهِ فَلَیْسَ فیکَ خَیْرٌ؛ وَ اللّهُ یُبْغِضُکَ، وَالْمَرْءُ مَعَ مَنْ أحَبَّ. امام محمد باقر(ع) فرمود: اگر خواستی بدانی که در وجودت خیر و خوشبختی هست یا نه، به درون خود دقّت کن اگر اهل عبادت و طاعت را دوست داری و از اهل معصیت و گناه ناخوشایندی، پس در وجودت خیر و سعادت وجود دارد؛ و خداوند تو را دوست می دارد. ولی چنانچه از اهل طاعت و عبادت ناخوشایند باشی و به اهل معصیت عشق و علاقه ورزیدی، پس خیر و خوبی در تو نباشد؛ و خداوند تو را دشمن دارد. و هر انسانی با هر کسی که به او عشق و علاقه دارد، با همان محشور می گردد.
مرحوم مجتهدی در توضیح این روایت، به حدیثی از معصوم اشاره کرده و می گوید: در حدیث داریم که دوره ای می رسد در آخرالزمان که قلب مؤمن از اینکه گناه را می بیند و نمی تواند وضع را تغییر دهد آب می شود؛ گناه را می بیند در جامعه اما استطاعت تغییر گناه و امر به معرو ف و نهی از منکر ندارد این قلبش از این درد آب می شود.
وی در ادامه تأکید می کند: در این حدیث اشاره شده است به اینکه انسان با آنکس که دوست دارد در روز قیامت محشور می شود. در این دعا سه مسئله بود یکی خدایا خوبها را دوست داشته باشیم و بدها را دوست نداشته باشیم و سوم اینکه خداوندا مرا بر روش پیامبر خاتم(ص) قرار بده تا به دستورات او عمل کنم.
نماز شب بیست و ششم ماه رمضان
نمازهای مخصوصی برای هر شب ماه مبارک رمضان از حضرت علی (ع) روایت شده و ثوابهای زیادی برای هر شبی ذکر فرموده اند. این نمازهای مستحبی تماما دو رکعت دو رکعت خوانده می شود و خواندن آن در حالت نشسته هم جایز است، لکن ایستاده افضل است.
نماز شب بیست و ششم ماه رمضان، هشت رکعت (چهار تا دو رکعتی) است و در هر رکعت بعد از حمد هر سوره ای که بخواند، و حضرت علی(ع) در ثواب این نماز فرمود: گشوده می شود از برای او درهای آسمان.
دیدگاه تان را بنویسید