زوج های جوان بخوانند: راه های انتقال زگیل تناسلی + اطلاعاتی درباره واکسن HPV

در این نوشتار به راه ‌های انتقال زگیل تناسلی، تعریف زگیل تناسلی و موارد مرتبط دیگر می‌پردازیم. ابتدا شما را با این مفهوم آشنا می‌کنیم که زگیل تناسلی چیست.

زگیل تناسلی چیست؟

زگیل تناسلی بیماری شایعی است که توسط انواع خاصی از ویروس  HPV ایجاد می شود. این بیماری می تواند به شدت آزاردهنده باشد، اما قابل درمان است و خطرناک نیست.

زگیل تناسلی به واسطه ویروس HPV  ایجاد می شود

زگیل تناسلی روی پوست اطراف ناحیه تناسلی و مقعد ظاهر می شود. این زگیل‌ها بواسطه انواع خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند. شاید شنیده باشید که برخی از انواع ویروس‌های HPV می توانند باعث بروز سرطان شوند، اما آن‌ها با ویروس‌های ایجاد کننده زگیل تناسلی متفاوت هستند.

ویروس HPV یکی از پیچیده‌ترین بیماری‌های منتقل شونده جنسی است. این بیماری شایع‌ترین بیماری جنسی تلقی می‌شود اما در غالب اوقات به خودی خود از بین می رود. گاهی اوقات انواع خاصی از HPV «پرخطر» ممکن است در صورت عدم درمان، به سرطان تبدیل شود. دیگر انواع «کم خطر» HPV ممکن است باعث ایجاد زگیل در فرج، واژن، دهانه رحم، راست روده، مقعد، آلت تناسلی یا کیسه بیضه شوند. زگیل تناسلی شایع است – حدود ۳۶۰،۰۰۰ نفر در سال به این بیماری مبتلا می شوند.

راه‌های انتقال زگیل تناسلی

زگیل تناسلی از طریق تماس پوست با پوست فرد آلوده منتقل می‌شود، که اغلب در حین رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی صورت می‌گیرد. زگیل تناسلی بدون خروج منی، و حتی بدون انجام عمل دخول نیز قابل انتقال است. حتی اگر هیچ زگیل قابل مشاهده یا علائم دیگری نداشته باشید هم قابل انتقال است، هرچند که این مورد کمتر اتفاق می‌افتد. شما همچنین ممکن است در حین زایمان طبیعی نیز این بیماری را به نوزاد منتقل کنید، اما این بسیار نادر است.

زگیل تناسلی با زگیل هایی که ممکن است در جاهای دیگر بدن ظاهر شوند متفاوت است. بنابراین با لمس خود (یا شریک جنسی‌تان) در جایی‌که زگیل روی دست یا پای‌تان است، به زگیل تناسلی مبتلا نمی‌شوید.

احتمال ابتلا به زگیل تناسلی در هنگام بروز علائم بیشتر است. بنابراین اگر متوجه زگیل شدید، بهتر است برای کمک به کاهش خطر انتقال زگیل تناسلی به شریک جنسی خود، حتما آزمایش دهید و درمان‌های لازم را بگیرید.

واکسن HPV برای چه کسانی مفید است؟

توصیه می‌شود این واکسن بین سنین ۱۱ تا ۱۲ و حتی در سن ۹ سالگی تزریق شود. تمامی نوجوانان لازم است این واکسن را تزریق کنند تا از عفونت HPV‌ که به سرطان منجر می‌شود در آینده در آن‌ها جلوگیری شود.

تمام جوانان تا سن ۲۶ سالگی باید واکسناسیون HPV را در تمامی مراحل انجام داده باشند. اگر اولین دوز این واکسن پیش از سن ۱۵ سالگی تزریق شده باشد تنها به ۲ دوز نیاز خواهد بود.

چه کسانی نباید واکسن HPV‌ تزریق کنند؟

اگر آلرژی دارید حتما با پزشک‌تان مشورت کنید، زیرا برخی افراد نباید این واکسن را دریافت کنند اگر:

واکنش آلرژیک مخاطره‌آمیز به مواد تشکیل دهنده واکسن یا دوز قبلی واکسن HPV نشان داده باشند

به مخمرها آلرژی داشته باشند

باردار باشند

این واکسن برای کودکانی که اندکی بیمار هستند، مثلا تب پایین، سرماخوردگی، یا سرفه دارند، موردی ندارد. افرادی که بیماری‌های متوسط یا شدید دارند باید تا بهبودی بیماری‌شان صبر کنند.

عوارض جانبی احتمالی واکسن HPV

واکسن‌ها مانند هر نوع داروی دیگری، ممکن است عوارضی نیز داشته باشند. بسیاری از افرادی که این واکسن را دریافت کرده‌اند هیچ عوارضی نداشته‌اند. برخی افراد نیز عوارض جانبی مختصری گزارش کرده‌اند مانند تورم بازو در محل تزریق.

رایج‌ترین عوارض جانبی واکسن HPV که خفیف هستند عبارتند از:

درد، قرمزی، تورم در محل تزریق در بازو

تب

گیجی یا از حال رفتن (از حال رفتن پس از تزریق واکسن، نه تنها واکسن HPV بلکه همه واکسن‌ها، در میان بزرگسالان رایج است)

سردرد یا احساس خستگی

تهوع

درد عضلانی یا مفاصل

برای پیشگیری از غش کردن یا آسیب‌های ناشی از غش کردن، بهتر است بزرگسالان در زمان تزریق واکسن بنشینند یا دراز بکشند و به مدت ۱۵ دقیقه پس از تزریق در همان وضعیت باقی بمانند.

بروز واکنش‌های آلرژیک حاد مانند آنافلاکسی، به ندرت ممکن است پس از واکسیناسیون رخ دهد. افرادی که آلرژی شدید به مواد تشکیل دهنده واکسن دارند نباید واکسن بزنند.