آموزش پخت نان پر طرفدار سنتی همدان بدون فر | راز های پخت نان سنتی اگردک

اگردک نام یک نان محلی همدان است که بی نهایت خوشمزه است. البته قزوینی و یک بخش هایی از نجف آباد هم این نان را با سبکی متفاوت درست می کنند. همدانی ها معمولا این نان محلی را در مراسم عزا پخت می کنند و در عید اول فرد فوت شده بر سر مزار او می برند و به این طریق از مهمانان پذیرایی می کنند.

نان سنتی اگردک با بافت نرم و طعم دلپذیرش، نه تنها در سفره‌های همدانی‌ها بلکه در دل همه ایرانی‌ها جا دارد. در این مقاله به شما مراحل تهیه این نان خوشمزه را آموزش می دهیم تا رازهای پخت آن را کشف کنید.

مواد لازم

آرد ۳ پیمانه

شکر ۱.۲ پیمانه

مخمر ۱ قاشق چای‌خوری

زردچوبه ۱.۲ قاشق چای‌خوری

زعفران ۱ قاشق چای‌خوری

تخم مرغ ۱ عدد

بیکینگ پودر ۱ قاشق چای‌خوری

نمک ۱.۴ قاشق چای‌خوری

شیر ولرم ۱ پیمانه

روغن مایع ۱.۳ پیمانه

روغن برای سرخ کردن

طرز تهیه

ابتدا آرد گندم را داخل یک کاسه بزرگ می ریزیم. بهتر است که از آرد شیرینی استفاده نکنیم. در ادامه شکر، زردچوبه و نمک را به آرد اضافه می کنیم. وسط مواد یک حفره ایجاد می کنیم و مخمر را وسط آرد می کنیم و شیر ولرم و بیکینگ پودر را نیز وسط همان چاله ای که ایجاد کردیم اضافه می کنیم. یک عدد تخم مرغ کامل، زعفران دم کرده و روغن مایع یا کره آب شده هم اضافه می کنیم و مواد را خوب هم می زنیم تا مواد کاملا خمیر شوند.

اگر خمیر شل و چسبنده بود دو قاشق به آرد اضافه می کنیم البته اندازه آرد به میزان چسبندگی مواد شما بستگی دارد. زمانی که خمیر خود را کمی جمع کرد آن را روی یک جای مسطح مانند میز ناهار خوری ورز دهید. ابتدا کمی آرد روی میز بپاشید و خمیر را روی میز بریزید و کمی آرد روی آن بپاشید و دوباره خمیر را ورز دهید.

تا جایی ورز دهید که چسبندگی خمیر کم شود تقریبا حدود ۱۰ دقیقه و بعد با کاردک روی خمیر علامت + بذارید و آن را در کاسه قرار دهید.

البته قبل از اینکه خمیر را در کاسه قرار دهید داخل آن را با فرچه روغنی کنید تا خمیر به کاسه نچسبد. روی خمیر را نیز با فرچه چرب کنید تا رطوبت خمیر حفظ شود و بیرون نیاید و خمیر خشک نشود.

روی کاسه یک دستمال می اندازیم و اجازه می دهیم یک تا دو ساعت استراحت کند. زمان استراحت باید تا حدی باشد که حجم خمیر دو برابر شود. دقت کنید که خمیر را جای خیلی گرم نگذارید و اجازه دهید آرام آرام پف کند. بعد از استراحت خمیر را به چانه های کوچک تقسیم می کنیم تقریبا هر چانه اندازه یک نارنگی شود خوب است. با مقدار مواد بالا حدود ۱۰ چانه می شود.

روی میز کمی آرد بپاشید و چانه ها را روی آن قرار دهید اما حواستان باشد خیلی آرد به خورد خمیرتان ندهید. روی چانه ها یک دستمال بیاندازید که خمیرها هوا نخورند و خشک نشوند. هر چانه را جدا جدا بر می داریم و با وردنه پهن می کنیم و به شکل گرد و نازک در می آوریم و به چهار قسمت تقسیم می کنیم و داخل روغن با دمای متوسط سرخ می کنیم. چون خمیر نازک است زود سرخ می شود پس حواستان باشد که نسوزد. خمیرها را با هر شکلی که دلتان بخواهد می توانید سرخ کنید. نوش جان.